Kunnen we dat? Zoiets simpels als kijken, echt kijken.. ziend-kijken…? Zo simpel, maar ook zo delicaat. Echt kijken (‘met aandacht observeren’ is een betere benaming) voelt heel intiem. En dat laatste komt denk ik doordat je zelf in een soort verdieping terecht komt, alsof je in een andere staat-van-zijn terecht komt. Ja, dat is het ook gewoon!
Deze les heb ik van te voren niet gepland, ik heb hem laten ontstaan door waar mijn aandacht naar toe ging. Ik heb geobserveerd wat er in mij leefde, de dagen er voor. En wat is er dan een enorme fijne les ontstaan, zeg! Het ging over observeren.
In deze les: observeren, praten, tekenen, nadenken, lachen, voelen en ook gewoon een half uur voor je uit zitten kijken, het kon allemaal. Wat zijn er toch vele lagen in ons zijn waar we weer bewust van kunnen worden! Hoeveel dingen zo gewoon lijken maar zodra je ze met aandacht gaat bekijken je er steeds meer achter komt dat ze zo verbonden zijn met andere delen. Zo zien we vaak ook heel veel symboliek in de dingen die we zeggen en doen. We her-kennen ons zelf als het ware, ontdekken nieuwe lagen en zien dat we grootser zijn dan we dachten. Hoe mooi, hè!? Dat gebeurt eigenlijk altijd in deze ochtend lessen, maar dit keer was het onderwerp ook nog eens ‘observeren’, dus je kunt je misschien wel voorstellen hoe verruimend deze ochtend was.
Wat zijn we toch geniale mooie wezens, dat we elkaar mogen zien, maar ook door het delen van je eigen ervaring de ander uitnodigen om verder/anders te kijken. Die keus heb je altijd…. Zien wat er gezien mag worden, observeren, aanschouwen…. Hoe simpel, hoe schoon het proces…
Observeren is een fascinerend iets, als ik er nu zo over nadenk. Het beweegt wat mij betreft twee richtingen op: in-, maar ook heel erg uitzoomend. Hoe kan één ding zo verschillend zijn????!? Als ik een object observeer wordt ik er als het ware in gezogen, verbind ik me met de kleinste delen, en dan kan ik ook heel intens schoonheid zien en dankbaarheid voelen.
Maar observeer ik processen in mezelf, dan heb ik vooral de neiging heel erg uit te zoomen.
En dit was de voeding voor deze les, het bekijken van mijn processen, met name het gegeven ‘angst’. En ik weet dat het kunnen observeren van objecten nauw verbonden staat met de kwaliteit van het kunnen zien van grotere lijnen in je leven.
Angst
Een poosje geleden werd ik me bewust dat ik me steeds liet verleiden tot me-zorgen-maken. Ik had wel drie dingen waar ik ’s avonds in bed me rusteloos door kon voelen als ik mijn aandacht daar naar toe liet gaan. En tjee, wat kun je dan in je denken ver afdwalen zeg! Oh ja, en dan weet ik wel dat dat gewoon ook een keus is, ik hoef het niet te doen, dat denken, die zorgen…. Het verandert immers niets aan de werkelijkheid, dat weet ik. Maar toch deed ik het , keer op keer.
Tot ik besefte dat ik iets anders te doen had. Ik moest gewoon even verder kijken, analyseren wat er nog meer achter zat. Hmm, ja, zorgen maken komt voort uit angst. Ik heb die angst te onderzoeken. Maar zover ben ik nog niet eens gekomen en toch voel ik al zo’n enorme verschuiving in mijn ‘zijn’. Ik voel weer zo’n fijne intensiteit…echt zo heerlijk, vertrouwd en zo onafhankelijk van wat dan ook, want het is puur in mij. En dit komt nu voort alleen al uit het besef van de correlatie tussen de dingen, weer dat ‘bewust zijn’.
De valkuil in dit is dat ik misschien mijn angsten niet ga onderzoeken, waarom zou ik, als ik me nu al zo anders voel!? Maar ik weet en ik zal…
Dus, ja, we gingen in deze lessen aandacht besteden aan dieper en beter kunnen kijken. En wow, wat een effecten dat dan heeft! Ik ben heel benieuwd wat het verder met de deelnemers gaat doen. Dat het teken-technisch grote voordelen heeft is één ding, maar het doet dus wel degelijk veel en veel meer! ….als je je er bewust van kunt zijn ?
23 feb. 2018
