Delen… pfff dat is nogal een onderwerp, merk ik. Ik had het vorige blog geschreven, maar nog niet geplaatst omdat ik eerst nog technische ondersteuning nodig heb van mijn broer, en ik voelde de volgende ochtend al gelijk zoiets van: ‘brr, heb ik iets gedaan wat eng is?’ En dan gaat het om een vrij onschuldig stukje schrijven wat nog niet eens geopenbaard is!! Het is wat….
Ik zie de grote waarde van ‘delen’, maar ik ben me ook bewust van de hobbels in het proces van delen. Echt delen is kwetsbaar. Delen is jezelf laten zien. Je deelt jezelf met een ander. Delen…iets delen.. iets delen is samen nuttigen.. Ik denk bijvoorbeeld aan het delen van een stuk chocolade. Je hebt er dan beide net zoveel toegang toe. Net zoveel toegang is open-zijn, de toegang is open. Open…kwetsbaar…
‘Jezelf delen’… hmm, dan denk ik aan ‘de delen in jezelf’.. Ik ga er vanuit dat je verschillende delen in je hebt. Soms is het ene deel erg op de voorgrond, soms het andere. Ik denk even aan mijn gevoel vanochtend, over het nog-niet-geplaatste-blog. Mijn innerlijke criticus is op dat moment opgestaan, met overigens alleen maar goede bedoelingen, hoor, dat weet ik en daar ga ik het zeker ook nog eens over hebben. Dit kritisch-zijn is niet wat ik helemaal ben, het is een deel wat even meer in beeld is. Dus wellicht is jezelf delen met een ander ook het (durven)laten zien van alle delen in jezelf. Jee, en natuurlijk is dat rete eng, want kennen we onze eigen delen allemaal wel!? Hoe onvoorspelbaar kan het dan worden? Zekerheid verschaft veiligheid en om jezelf echt te kunnen delen heb je een zekere mate van veiligheid nodig. Als het niet veilig is kun je gekwetst worden. Het meest gekwetst kun je worden als je open bent, vrij van beschermende schilden. Het is net als een stomp in je maag krijgen. Niet dat ik daar nou zoveel ervaring mee heb ;), maar je kan je vast wel in dit voorbeeld verplaatsen, misschien vanuit je kindertijd tijdens wilde stoeipartijen. Als je weet dat iemand je een dreun gaat verkopen span je je spieren aan, waardoor de klap een stuk minder hard aan komt. Je hebt door je spierspanning een beschermlaag gecreëerd. Je was op je hoede en de klap kwam minder hard aan.
Wanneer ben jij open? Wanneer durf je echt te delen? Misschien leuk om de komende tijd eens te onderzoeken. Wanneer wel, wanneer niet? Waar ligt de grens, …en waarom daar??
Oké, met dit onderwerp ben ik nog lang niet klaar. Er komt zoveel in me op! Hier ga ik zeker nog op terug komen.